Pod hasłem „Wiara i Miłosierdzie” rozpoczyna się w Środę Popielcową Jałmużna Wielkopostna - doroczna akcja charytatywna prowadzona przez Caritas Kościoła Katolickiego, Eleos Kościoła Prawosławnego i Diakonię Kościoła Ewangelickiego. Celem akcji jest zwrócenie uwagi na problemy ludzi chorych i starszych oraz możliwość ofiarowania im konkretnej pomocy.
W parafiach trwa mobilizacja zespołów charytatywnych, które przygotują paczki żywnościowe. Parafialne Zespoły Caritas rozprowadzają Paschaliki, Chlebki Miłości, Wielkanocne Baranki i palemki oraz kartki świąteczne, z których dochód zostanie przeznaczony na zakup świątecznych wiktuałów. Zgodnie z chrześcijańską tradycją Paschaliki, zapalane w Wielką Sobotę podczas Liturgii Światła, mają nam przypominać o konieczności spełniania dobrych uczynków względem bliźnich. Żeby świecić Światłem Chrystusa, powinniśmy wypełniać uczynki miłosierne względem ciała i duszy.
Tegoroczne hasło kampanii brzmi „Solidarni z chorymi”. Celem akcji jest zebranie środków finansowych na pomoc dla chorych dzieci i dorosłych. Każdego roku Caritas w Polsce rozprowadza ponad milion skarbonek, zachęcając do rezygnacji z konkretnej przyjemności na rzecz wsparcia programu leczenia i rehabilitacji dzieci i dorosłych.
Parafialny Zespół Caritas" składa serdeczne podziękowanie wszystkim ofiarodawcom i wolontariuszom, którzy wsparli tegoroczną akcję świątecznej pomocy osobom ubogim.
Ojciec Święty Jan Paweł II podczas homilii na krakowskich Błoniach 18 sierpnia 2002 r. powiedział: "Człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości w stosunku do bliźnich" (Encyklika o Bożym miłosierdziu, n. 14). (...) Niech orędzie o Bożym miłosierdziu zawsze znajduje odbicie w dziełach miłosierdzia ludzi (...). Trzeba spojrzeć miłości, aby dostrzec obok siebie brata, który wraz z utratą pracy, dachu nad głową, możliwością godnego utrzymania rodziny, wykształcenia dzieci doznaje poczucia, zagubienia i beznadziei. Potrzeba «wyobraźni miłosierdzia», aby przyjść z pomocą dziecku zaniedbanemu duchowo i materialnie, aby nie odwrócić się od chłopca czy dziewczyny, którzy zagubili się w świecie różnorakich uzależnień lub przestępstwa; aby nieść radę, pocieszenie, duchowe i moralne wsparcie tym, którzy podejmują wewnętrzną walkę za złem. Potrzeba tej wyobraźni miłosierdzia wszędzie tam gdzie ludzie w potrzebie wołają do Ojca miłosierdzia: "Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj". Oby dzięki bratniej miłości tego chleba nikomu nie brakowało!